بازی Observer

داستان بازی از یک تماس تلفنی به شخصیت اصلی، «Daniel Lazarsky» شروع می‌شود. متوجه می‌شوید که فرد پشت تماس، «Adam»، پسر Daniel بوده که رابطه عجیب و نهفته‌ای با او دارد. با ردیابی تماس، می‌فهمید که Adam در آپارتمانی در یکی از مناطق پایین شهر زندگی می‌کند که به آن C-Class District می گویند، پس Daniel به این منطقه می‌رود تا او را پیدا کند و این موجب کشف سری قتل‌هایی می‌شود که به تازگی در همان آپارتمان اتفاق افتاده. در طول بازی با مضامینی مثل طبقه‌بندی شهروندان، استفاده بیش از حد و نادرست از تکنولوژی و واقعیت مجازی (که باعث شده بسیاری از کاربران تفاوت دنیای واقعی با دنیای مجازی را متوجه نباشند)، به کار بردن تراشه در بدن و تعویض اعضای بدن با نمونه مکانیکی آن و سوالاتی مثل «آیا وارد شدن به ذهن افراد، باعث از بین بردن حریم شخصی می‌شود؟» روبرو می‌شوید. در طول روند هفت الی ده ساعته بازی، یک داستان جنایی و علمی-تخیلی مخلوط با تمام این موضوعات یاد شده، روایت می‌شود و پرده از گذشته Daniel و رابطه او با Adam و این سری قتل‌ها برداشته می‌شود و در نهایت دو پایان آن، نیاز به تفسیر خود بازیکن دارند. Observer از نظر خلق اتمسفر فوق‌العاده عمل می‌کند. در سال 2084 (که قطعاً به کتاب 1984 هم اشاره دارد) بسیاری از مردم به واقعیت مجازی و Augmentation اعتیاد پیدا کردند. بازی سبک نوآر، آینده پادآرمان شهری و سایبرپانک به سبک «Deus Ex» را با مضمون دیوانگی ساخته قبلی این استودیو، «Layers of Fear» مخلوط کرده و معجونی خاص تدارک دیده که در بازی های ویدیویی کمتر مورد مشابهی دارد. شما در نقش یک Observer، نوعی خاص از کارآگاه هستید که با هک کردن و وارد شدن به مغز قربانی‌ها و دیدن آخرین خاطرات و البته ترس‌های سوژه، سرنخ‌های مورد نظر برای پیدا کردن قاتل را پیدا می‌کنید. از طرفی Daniel هم به دلیل استفاده بسیار زیاد از چشم‌های الکترونیکی‌اش، نیاز به تزریق ماده ای به نام Synchrozine دارد که در صورت استفاده نکردن مداوم از آن، دید او به مانند یک فیلم با کیفیت 144p کاهش پیدا می‌کند! سازندگان از همین حقه تار بودن صفحه، جهت نشان دادن مرز دنیای واقعی با دیجیتالی استفاده می‌کنند و همین مورد هم باعث ایجاد صحنه‌هایی بسیار مشوش‌کننده برای پلیر می‌شود. بازی از نظر تکنیکی و مخصوصاً نورپردازی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. بسیاری از حقه‌های ترساندن از همین طریق نورپردازی رخ می‌دهند. سایه‌های ترسناک، نور‌هایی که منبع مشخصی ندارند و … علاوه بر این، جزئیات در بازی حرف اول را می‌زنند. کل آپارتمان‌ها، راهرو‌ها و پله‌ها با سیم و کابل و اجزاء کامپیوتر و تبلیغات الکترونیکی پر شده است. اجزاء و اشیایی که در هر واحد آپارتمان می بینید به طور دستی چیده شده‌اند و همین موجب شده که هیچ شیئی با محیط نامرتبط نباشد و همیشه حس «کسی در اینجا زندگی می‌کرده» را داشته باشید. البته از هماهنگ نبودن حرکت لب‌ها با حرف زدن هم باید یاد کرد که می‌تواند با در نظر گرفتن این موضوع که در کل بازی تنها با یک نفر رودررو صحبت خواهید کرد نادیده گرفته شود. در صورت تمایل می توانید این بازی را از فروشگاه سافت اسپات تهیه کنید.

منبع: بازیسنتر

1) فایل های فشرده را با اجرای پارت اول از دیسک اول یا راست کلیک روی آن و انتخاب گزینه Extract Files توسط نرم افزار WinRar اکسترکت کنید.
2) به نصب بازی بپردازید.