بازی NieR Replicant

بازی دو نیمه‌ی داستانی دارد. نیمه‌ی اول در دوران نوجوانی شخصیت اصلی است و نیمه‌ی دوم 5 سال بعد از آن است. اگرچه برای تجربه‌ی پایان‌های B تا D فقط باید نیمه‌ی دوم بازی را دوباره تجربه کنید اما این فرآیند پس از مدتی و به‌خصوص بعد از پایان B می‌تواند خسته‌کنندگی پیدا کند. طراحی مراحل و مأموریت‌های منسوخ‌شده‌ی بازی هم کمکی به این امر نکرده‌اند. همچنین باید در نظر داشت که برای تجربه‌ی پایان‌های بعد از پایان B باید حتماً تمامی سلاح‌های درون بازی را کسب کرده باشید. با این حال، مسیر رسیدن به پایان B یکی از نقاطی در نیر است که برای اولین بار شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پس از تجربه‌ی پایان اول بازی مسیری که در پایان B تجربه می‌کنیم طعم دیگری پیدا خواهد کرد و ابعادی تکان‌دهنده و تازه‌ای از داستان آشکار خواهد شد. همچون نیر اتوماتا، این اثر به شکلی عالی بذری از تردید در دلتان می‌کارد که آن حاصل اعمالی است که مجبورید در بازی انجام دهید. هرکدام از این پایان‌ها بعد جدیدی از داستان را به تصویر می‌کشد که آثارش همچون پتکی بر روحتان فرود می‌آید. تجربه‌ی چندباره‌ی بازی کمی می‌تواند برای برخی اذیت کننده باشد اما اتفاقات داستان و تأثیرگذاری آن شما را مدام مشتاق به پیشروی می‌کند. خوشبختانه پس از تجربه‌ی پایان C، مجبور نیستید که دوباره‌ی نیمه‌ی دوم بازی را انجام دهید و فقط می‌توانید از یکی از سیوهای پایانی خود در مسیر رسیدن به پایان C استفاده کنید و به پایان چهارم بازی برسید. پایان مخفی و اصلی بازی که در این نسخه‌ی بازسازی‌شده اضافه شده‌ است، از آن‌گونه‌ سورپرایزهای فوق‌العاده‌ای است که می‌توان از یوکو تارو انتظار داشت. البته، فرآیند رسیدن به این پایان کمی اذیت کننده است. تصور اینکه پس از پایان D باید دوباره بازی را شروع کرده و برای چند ساعت آن را دنبال کنید، تجربه‌ی خوشایندی نخواهد بود. اگرچه دلیل این کار منطقی است اما به هر حال این فرآیندی طاقت‌فرسا ایجاد می‌کند. با این حال، طبق معمول در آنجایی که انتظارش را ندارید به‌یک‌باره بازی شما را شگفت‌زده می‌کند. به خاطر می‌آورم که در راه رسیدن به شروع مسیر پایان E با خود در حال کلنجار بودم که ناگهان شروع مسیر جدید بازی که به این پایان ختم می‌شود، دوباره مرا روی صندلی میخکوب کرد. پایانی که نه‌تنها به عمق روایت این قسمت می‌افزاید بلکه پلی ارتباطی میان نیر رپلیکنت و نیر اتوماتا بنا می‌کند.
بعضی از بزرگ‌ترین مشکلات Nier Replicant به گیم‌پلی آن مرتبط می‌شد. در این نسخه‌ی بازسازی‌شده بعضی از این مشکلات برطرف شده‌اند و البته بعضی دیگر همچنان در آن دیده می‌شوند. اگرچه پایه‌های سیستم مبارزات بازی تقریباً به همان شکل مانده است اما خوشبختانه خشکی آن برطرف شده و اکنون مبارزه با دشمنان بازی که Shade نام دارند، تجربه‌ای روان‌تر را ارائه می‌دهد. این قضیه باعث شده تا مبارزات نزدیکی بیشتری به Nier Automata پیدا کنند و حتی می‌توان گفت جذابیتی پیدا کرده‌اند. همچون نسخه‌ی اصلی نیر رپلیکنت، مبارزات نزدیک با سلاح‌های مختلف که خود به سه دسته‌ تقسیم می‌شوند، انجام می‌شود و مبارزات دور هم به کمک جادو و از طریق «وایس» صورت می‌پذیرد. این جادو‌ها که تنوع خوبی دارند، با پیشروی در بازی و دنبال کردن داستان برای به دست آوردن قدرت‌هایی به نام Sealed Verse به دست می‌آیند. موضوعی که دقیقاً با مضمون داستانی بازی رابطه‌ی مستقیم دارد. این قدرت‌ها در اختیار بعضی از Shade های بزرگی است که نقش باس‌‌فایت‌های بازی را ایفا می‌کنند. هرچند، این مبارزات هیجان‌انگیز طراحی شده‌اند اما در درجه‌ی سختی عادی بازی چندان دشواری خاصی ندارد و آسان به نظر می‌رسد.
علاوه بر توانایی ارتقا سلاح‌ها، شما می‌توانید با از بین بردن دشمنان و به‌ دست آوردن «کلمات» خاصی توانایی‌ها و قدرت شخصیت‌ خود را بیشتر کنید. چنین چیزی علاوه بر تأثیرگذاری مستقیم در المان‌های نقش‌آفرینی بازی در پیوستگی و حفظ رابطه‌ی میان داستان و گیم‌پلی تأثیرگذار است. تناسب این جزییات ریز هماهنگی خاصی میان این دو عنصر ایجاد می‌کند. یکی از ویژگی‌های دوست‌داشتنی دیگر Nier Replicant تنوعی است که با تغییر زاویه‌ی دوربین و شکل بازی در اثر دیده می‌شود. این قضیه باعث می‌شود که فضای بازی تغییر جالبی به خود بگیرد. برای مثال، گاه زاویه‌ی دوربین حالتی ایزومتریک پیدا می‌کند یا حتی گاهی مثل یک اثر ساید اسکرولینگ می‌شود. حتی در بخش‌هایی از بازی که با رؤیاهایی مواجه خواهید شد، آن رؤیا از طریق متن و همانند نوشته‌های یک کتاب دنبال می‌شوند. چنین تنوعی با ظرافت بیشتری در نیر اتوماتا هم دیده می‌شد. پیوستگی روابط بازی فقط در رابطه‌ی گیم‌پلی و داستان دیده نمی‌شود بلکه این یکپارچگی به حد والایی در موسیقی و جهان اثر هم وجود دارد. موسیقی نه‌تنها در لحظه‌های معین داستان یا با تم‌های خاص شخصیت‌های مختلف حسی عمیق و تأثیرگذار را برمی‌انگیزد، بلکه در فضاسازی و هویت و شخصیت بخشیدن به مکان‌های بازی هم تأثیرگذار است. موسیقی نقش قابل‌توجه و انکارناپذیری در تأثیرگذاری و حتی شکل‌گیری داستان و جهان بازی نیر رپلیکنت ایفا می‌کند. با خاطری آسوده می‌توان موسیقی متن مجموعه بازی نیر را یکی از استثنایی‌ترین موسیقی‌ متن‌های بازی ویدیویی لقب داد. نکته‌ی جالب دیگر اینجاست که با به پایان رساندن دور اول بازی، موسیقی‌های نیر اتوماتا هم باز خواهند شد و شما می‌توانید از طریق تنظیمات آن‌ها را انتخاب کرده و در بازی بشنوید. تأثیر موسیقی روی تبیین فضا و محیط‌های مختلف بازی کاملاً قابل‌لمس است. علاوه بر این، طراحی هنری بازی هم منحصر‌به‌فردی مناطق مختلف جهان بازی Nier Replicant را نشان می‌دهد. برای مثال، ترکیب این دو موضوع به‌وضوح تفاوت‌های میان هویت منطقه‌ای مانند Aerie و Facade در مقایسه با همدیگر به تصویر می‌کشد. نیر رپلیکنت محیط بزرگی ندارد و اتفاقاً بخش‌های زیادی از آن خالی از سکنه است. این هم می‌تواند توجیه داستانی داشته باشد و هم می‌توان آن را ناشی از کوچک‌تر بودن فرآیند تولید بازی نسبت به بعضی از بازی‌های بزرگ مشابه دانست. با این حال، در این محیط کوچک‌ قادر است شهرها و فضاهای منحصر‌به‌فردی بسازد. بازسازی بازی Nier Replicant از نظر بصری قطعاً در زمره‌ی آثار بزرگ امروزی قرار نمی‌گیرد اما پیشرفت آنچه در بافت‌های محیط و چه در مدل شخصیت‌ها نسبت به نسخه‌ی اصلی قابل‌توجه بوده است و به‌صورت کلی کارگردانی هنری بازی عملکردی مناسب و قابل‌قبول داشته است.
بازی Nier Replicant قصه‌ی تراژیکِ عمیق و ماندگاری را روایت می‌کند که اساساً با این فرم خاصش فقط در مدیوم بازی‌های ویدیویی امکان‌پذیر است. داستانی که بخشی از دریافت حسی آن از طریق گیم‌پلی به جان مخاطب رخنه می‌کند و او را با تردیدی فلسفی و اخلاقی مواجه می‌سازد. ضعف‌‌ها و منسوخ بودن طراحی بعضی از مراحل آن را می‌توان با اشتیاق برای دنبال کردن داستان درگیر کننده‌ شخصیت‌ها و گوش سپردن به موسیقی‌هایش خنثی کرد. این نسخه‌ی بازسازی‌شده نه‌تنها بهترین گزینه را برای تجربه‌ی نیر رپلیکنت فراهم کرده است، بلکه پایان جدید و تأثیرگذارش معنای غایی ارزشمندتری به آن بخشیده است. در صورت تمایل می توانید این بازی را از فروشگاه سافت اسپات تهیه کنید.

منبع: بازیسنتر